Aan de vooravond van het afscheid bij Atlas; hoe ga je dit verwoorden, waar begin je met je verhaal. Aan het begin of aan het eind, met een lach of een traan…

Hoe vervelend zijn de afgelopen maanden geweest met geen korfbal, geen sociaal samen zijn, terwijl  dat het gene was waar ik ruim 4 jaar geleden ja tegen gezegd heb. Een nieuwe uitdaging na mijn avontuur Bij ONDO (Sint Laurens). Atlas een club met een rijke historie, een echte dorpsvereniging waar loyaliteit voorop staat. Maar ook de een prachtige accommodatie. En daar mocht ik in augustus 2016 starten met de selectie uit Ritthem.

Een eerste jaar waarbij we de veldcompetitie goed startten, enkel door het seizoen geen aanspraak mochten maken op de 1ste plaats in de stand door tweemaal verlies tegen KVK en eenmaal verlies tegen Stormvogels. Zodat op de laatste speeldag de wedstrijd tegen Good Luck nog bepalend werd om een beslissingswedstrijd er uit te slepen. Echter het gevoel om het kampioenschap te gaan behalen was in zekere zin al gelegd in de zaal.

De zaalcompetitie 2016-2017 zal me ook altijd bijblijven zeker omdat we een aantal keren in die competitie goed zijn weg gekomen met overwinningen die op 1 punt beslist werden aan onze kant. En ook de tegenstanders die punten lieten liggen. Maar ook een wedstrijd waarbij we dicht bij de 30 doelpunten kwamen, en de twee verlies potten tegen DSO altijd een lastige tegenstander. Echter de kers op de taart was op de laatste speelronde in de laatste competitiewedstrijd tegen Ventura Sport waarbij we bij gelijk of winst kampioen zouden worden in de derde klasse en daarmee zouden promoveren naar de tweede klasse.

Een geweldige prestatie die vooraf niet direct door de ploeg als doelstelling was gezet, maar wel een positief effect op de selectie als voor de vereniging. Dit zal ook voor vele een hoogtepunt zijn en blijven. Dat er op het veld vervolgens ook nog een kampioenschap aan vast geknoopt kon worden zag er na mindere wedstrijden op het veld er niet direct naar uit. En dat we daar niet als eerste zijn geëindigd is jammer, echter de beslissingswedstrijd tegen Dijkvogels was een volgende mooi moment in het eerste seizoen. En zeker niet op de laatste plaats dat Atlas 2 hetzelfde presteerde. In de zaal kampioen en op het veld 2de en daarmee ook promotie naar de reserve derde klasse.

Een mooi eerste jaar promotie naar een hogere klasse en jeugd uit de A1 die door komen. En de selectie werd daarmee wat breder. Enkel zal dit seizoen ook in herinnering blijven bij een aantal van jullie als een seizoen van dat er meer mogelijk is dan wat jullie zelf verwachtten. Betere tegenstanders korfballend niet de minste ploegen die vooraf niet veel goeds voorspelden. En dan ook nog aan het begin een zware blessure die best hard aan kwam voor de selectie. Enkel als we dat dan afzetten naar de veerkracht van de ploeg was dit seizoen dan ook voor mij een van die wal blijven hangen. Helaas zou Atlas 2 beide competities onderaan eindigen, wat ook wel te maken had met blessures en doorschuiven van spelers. Echter kon het tweede toch in de derde klasse blijven door verschuivingen in de verschillende poules.

Op het veld haal je een prachtige 4de plaats en in de zaal houd je twee ploegen onder je, waardoor je jezelf veilig speelt en verzekerde je voor de tweede maal toch weer voor de tweede klasse.

En daarmee komt het derde seizoen 2018-2019 een mogelijk zwaarder jaa,r echter als je kijkt naar de stand zou je zeggen dat we het relatief makkelijk hebben gehad. Met 10 punten op het veld en 9 in de zaal. Echter het aantal blessures was dat seizoen hoger als normaal waardoor er mogelijk ook wat vertrouwen werd ingeboet. Enkel als je dan toch weer handhaaft moet je zeker tevreden zijn met het resultaat. En toch ook weer een jaar met de nodige groei binnen de ploeg een wat ander spel type en veranderende samenstellingen. Een woord knap wat er ook weer gepresteerd is. Ook de jongere spelers laten zien dat ze er niet voor niets bij gehaald zijn. Ook hier een compliment voor Atlas 2 die op het veld zich makkelijk handhaafde en in de zaal helaas degradeerde, maar opnieuw een kans kregen om het opvolgende jaar ook weer reserve klasse te mogen spelen.

En zo komen we bij het laatste jaar: ook dit seizoen was handhaving het doel en gezien de indeling op veld en zaal werd ondanks het hoge aantal blessures toch wel gerekend op een mogelijke handhaving. Enkel hoe anders zou dit seizoen gaan verlopen. Op het veld werd geen wedstrijd gewonnen. En het vertrouwen liep geleidelijk terug in de loop van het veld. En het optimisme om het de tweede helft goed op te gaan pakken was er. Als ook het vertrouwen dat het in de zaal zou gaan lukken. Helaas liep het toch weer net wat anders en ook hier werden wedstrijden met minimaal verschil verloren en viel het helaas niet onze kant uit…

En ja we kregen niet de kans om de competitie uit te spelen en te zien wat we mogelijk toch een kans hadden om nogmaals handhaving af te dwingen. Ook de veldcompetitie wordt niet meer gespeeld, en het voelt dan ook dat het seizoen als een nachtkaars is uitgegaan. Zeker dat ik graag een laatste wedstrijd met een fantastische selectie kan afsluiten. En dat dus op deze manier mag doen.

Ik denk ook dat ik in de afgelopen 4 jaar heb mogen werken met een fantastische selectie en een groep jonge mensen die met hart en ziel gespeeld hebben voor de club als ook voor mij als trainer. Ook alle leden en supporters die ik in de afgelopen jaren heb ontmoet, training heb mogen geven. Als ook alle evenementen en acties binnen Atlas, het dorpsgevoel en het altijd welkom en thuis gevoel wat ik bij jullie heb gekregen dank hiervoor.

Ik had het afscheid van jullie als Atlas, de god van het dragen van de wereld, zoals jullie mij in de afgelopen jaren ook gedragen hebben, dank hiervoor. Ik wens jullie allemaal een mooie en sportieve toekomst toe en wens mijn opvolger ook vele mooie momenten met een prachtige club toe.

We gaan elkaar in de toekomst op de velden nog tegen komen. Ik ben nog lang niet toe om te stoppen met deze prachtige sport. Ik zal jullie prestaties blijven volgen en mogelijk dat we elkaar nog tegen gaan komen als tegenstander, of supporter. Nogmaals dank en het gaat jullie goed.

Reinoud

P.s. voor die gene die zich afvragen wat er aan de kop staat:  “Vier Mooie Jaren”.