Terneuzen 11 november 2023
Ineens was tie daar dan toch weer, de 1e van de 11e het zotten getal. Het begin van de gekkigheid in Noord-Brabant. Tevens ook de dag van de wapenstilstand in 1918 die het einde van de 1e wereldoorlog betekende. En we vieren ook nog een sint Maarten. Geografisch gezien hebben we als Zeeuwen weinig met al deze drie gebeurtenissen (afgezien van wat dorpen aan den overkant en in Zuid beveland) het 4e heugelijke feit hebben we meer mee kwam ik later achter, maar hierover kom ik aan het eind op terug. Ik prikkel u natuurlijk wel om dit stukje verder te lezen.
Tijd om dan maar te korfballen. Immers na drie weken niet voel je toch weer dat het kriebelt. Ondanks dat de tegenstander Zaamslag 2 heet. Dat is niets persoonlijks, maar de wond van het vorige bezoek aan Zaamslag is nog vers zullen we dan maar zeggen. Aan de andere kant is herinnering aan de thuiswedstrijd nog recenter en dan moeten we ons daar maar aan vasthouden. Vol goede moed vertrekken we naar de tunnel, maar daar komen de eerste obstakels al. Een niet werkende t-tag houdt ons toch zo’n 3 minuten op waardoor we net te laat aan komen om te schieten in de rust. Maar gelukkig zijn de wedstrijden ruim gepland en is er genoeg tijd om deze schade nog in te halen. Na een motiverend praatje en een uitgestippeld strijdplan gingen we ervoor. Wetend dat Zaamslag in mijn ogen het beste team is, dan is het lekker dat je die de 1e wedstrijd maar direct uit gehad hebt. In de aanval is het aan Davy, Leinko, Mandy en Jolien om te scoren. Verdedigend aan Mitch, Marcel, Ellen en Jessica om dit tegen te gaan.
Alle goede bedoelingen zijn er, maar Zaamslag laat wel direct zien waarom ze een goed team zijn. Ze zijn scherp en schermen veel ballijnen af. Dit tot gevolg veel balverlies in de aanval en weinig goede kansen. Verdedigend doen we het aardig, maar de foutjes worden hard afgestraft. Ik voel wel wat deja-vu gedachten, maar gelukkig is het bij ons Ellen die scoort. Inmiddels heeft Zaamslag er wel al 5 inliggen. We moeten een beetje mee gaan scoren maar dat gaat weer behoorlijk moeizaam. Soms worden er frustratieschoten of forceerballen gepakt, maar deze floepen er niet in. Cadeautjes vanaf de strafworpstip moeten er dan wel in, en via Diane doen we dit ook. Ik hoor u denken Diane? Die zie ik niet in de opstelling staan. Ik vergeet te vermelden dat Jessica helaas nog te veel last had van haar benen na een val. Hierbij was overigens geen alcohol in het spel, mocht u nog een sappig verhaal willen horen. Afijn de wedstrijd kabbelt door en met een 10-2 ruststand mogen we gaan rusten.
Opnieuw beginnen en kijken wat we er nog van kunnen maken. Met Rob voor Leinko gingen we de 2e helft weer tegenaan. Zaamslag had aan de dames kant wat verjonging toegepast en hierdoor kregen we wat meer grip op het aanvalsspel in dat vak. Davy komt wat vaker in stelling en maakt in de combinatie met Jolien een mooie goal. Ik beschouw het vanaf de bank en achter ons is het Blauw-wit 1 die zich klaarmaken om te korfballen. Toevalligerwijs dezelfde tegenstander als bij de heenwedstrijd op het veld. Gekscherend vertellen we maar dat we hopen dat het geen traditie gaat worden. Het ziet er inmiddels wel wat soepeler uit en de goals vallen wat gemakkelijker, al zijn het er nog te weinig om aanspraak ergens op te maken. Zaamslag gaat de 2e helft ook winnen maar vind het allemaal wel prima. Maar de complimenten aan het team wat de koppies niet laat hangen en een betere 2e helft op de mat legt. Mandy en Ellen laten zien dat Ineens staat het toch 18-6. Dit vind ik gezien de vorige 2 uitslagen (18-0 en 6-6) wel een tekenende uitslag. Maar Mitch vind van niet en maakt er met een mooie dlb met 1 hand langs achteren nog 18-7 van. Een mooi einde van deze 1e pot.
Scoren, we doen het toch te weinig. En als ik dan zo in het veld kijk zie ik toch ook 5 mensen die misschien wel spreekwoordelijk nog willen scoren. Het immers vandaag singles day. Mocht u nou niet van korfbal houden kunt u toch nog eens kijken naar Atlas 3, wie weet wat er nog voor u in loopt. Dames heren, 40+ en jong in de 20. Lang, kort, uitbundig en wat rustiger, eigenlijk hebben wij alles wel in ons team te vinden. En wie weet wat een opbloeiende liefde nog doet voor de prestaties in het veld, wie weet in een later stadium nog wel winstpartijen wie zal het zeggen. Voor nu maar weer op naar Stormvogels 1. Sinterklaas is in het land dus wie weet zijn we allemaal zoet geweest en heeft de sint nog wat cadeautjes voor ons in petto. Rest me nog de scores.
Davy en Ellen 2, Diane, Mandy en Mitch 1